Gisteren vond de ontmoetingsavond met de oud-leerlingen plaats: pas afgestudeerden en al-heel-wat-jaren-afgestudeerden kwamen terug naar hun oude school om herinneringen en stoere verhalen op te halen.

Dat oud-leerlingen terugkeren naar school om leerkrachten en medeleerlingen van vroeger terug te zien, om herinneringen op te halen, om de sfeer nog eens op te snuiven en om met eigen ogen vast te stellen wat hier veranderd is en wat nog altijd bij het oude is gebleven, die wil om hier nog eens te zijn, dat is niet alleen typisch Sint-Joris, voor een eerste lichting is dat ook al typisch SLCB!

Het doet deugd om de dankbare woorden te horen over de mooie tijd die de school, leerkrachten en medeleerlingen hebben betekend voor veel jonge mensen. Tussen de regels klinkt zelfs heimwee door. Sommigen zeggen het ronduit eerlijk: “We missen het hier wel.”

Wat ze dan missen? Ja, een “typische sfeer”, hé, al valt die sfeer blijkbaar niet zo kant-en-klaar te benoemen. Maar wie de stralende, blije gezichten heeft gezien van deze jonge en toch al wat minder jonge mensen – allemaal zo naarstig bezig hun leven in een eigen plooi te leggen – die kan zonder meer vermoeden wat ze met die sfeer bedoelen. Wij moeten die “typische sfeer” voor onszelf én onze leerlingen leren benoemen en uitdragen. En koesteren uiteraard.

Beste oud-leerling, kruis nu alvast 16 oktober - de derde vrijdag van oktober - 2020 aan in je agenda, want dan zien we je graag terug!